EVLEN-şiir

EVLEN MAHALLEDE KIZ KALMADI

Dudaklar boyalı,tırnaklar uzun.
Kaşları yonulmuş fatma kızın..
Kot pantolun giyer kışın,yazın.
Evlen,mahallede kız kalmadı.

Başı açık,hayasız kıvırır gider.
Utanmadan,müslümanım der.
İslamın şartını,kem,küm eder.
Evlen,mahallede kız kalmadı.

Saçları sanki deve hörgücü gibi.
Yanımdan geçti,azılı erkek gibi.
Sürtünmesi,kuduz köpek sanki.
Evlen,mahallede kız kalmadı.

Satılık köle gibi çıkmış pazara.
Eğer cebinde varsa çok para.
Sakın züppelik yapma,kız ara.
Evlen mahallede kız kalmadı.

İslamı bilmese,okumasa da olur.
Kız,İngilizce bilirse,medeni olur.
Spor için,Namaz kılmasada olur.
Evlen,mahallede kız kalmadı.

Kız çocuğu okumasa ne olur? .
Kız güzelse paralı koca bulur.
Seçerler sonunda artist olur.
Evlen,mahallede kız kalmadı.

Ey Allah’ım,Erkeğin, farkı ne? .
Züppe züppedir,sakal,bıyık ne? .
Kancık ile zağar,dengi dengine.
Evlen,mahallede kız kalmadı.

Her Hayvan örtünür,hayası var.
Erkeklik,dişilik,köpekde de var.
Her canlının ana,baba,atası var.
Evlen,mahallede kız kalmadı.

Mehmet Selim Polat1
http://www.antoloji.com/evlen-3-siiri/